Tsey odyn iz naypopulyarnishykh u svitoviy literaturi romaniv spochatku publikuvavsya okremymy rozdilamy v hazeti «Le Sʹyeklʹ» z bereznya po lypenʹ 1844 roku yak tradytsiynyy roman z prodovzhennyam, rozdily yakoho obryvalysya na naytsikavishomu mistsi. Knyha prysvyachena pryhodam yunoho frantsuzʹkoho dvoryanyna DʺArtanʹyana, yakyy pokynuv svoyu batʹkivshchynu Gaskonʹ, shchob staty mushketerom korolya Frantsiyi, ta yoho dru­zyam Atosovi, Portosovi y Aramisu. Istoriya, blyskuche opysana Aleksandrom Dyuma, okhoplyuye period mizh 1625 ta 1628 rokamy, koly korolem Frantsiyi buv Lyudovik XIII, lyudyna nadto slabka y nedosvidchena dlya pravlinnya derzhavoyu. Faktychno vlada nalezhala kardynalovi Rishelʹye, na yakoho korolʹ pokladavsya v usikh politychnykh spravakh. U romani vony vedutʹ prykhovanu viynu mizh soboyu. Instrumentom tsiyeyi borotʹby stayutʹ dobirni viysʹkovi chastyny — polk mushketeriv, ulyub­lentsiv korolya, ta polk hvardiytsiv, ulyublentsiv kardynala. Dyuma takozh vykorystovuye vidomu z istoriyi vorozhnechu mizh kardynalom ta korolevoyu Annoyu Avst­riysʹkoyu...

Pry napysanni romanu Dyuma spyravsya na «Memu­ary DʺArtanʹyana», knyhu Hatʹyena de Kurtilya, napysanu 1700 roku. Spershu Dyuma nazvav sviy tvir «Atos, Portos i Aramis», ale vydavtsyu taka nazva ne spodobalasʹ i vin zaproponuvav inshu — «Try mushketery», na shcho Dyuma rado pohodyvsya, «adzhe mushke­teriv naspravdi ne troye, a chetvero, — nazva bude absurdom, a tse obitsyaye romanu bilʹshyy uspikh».